Met het wereldwijde synodale proces heeft paus Franciscus een hervorming van de kerk ingezet. Het is een hervorming van de mentaliteit, waarbij iedere gedoopte wordt uitgenodigd om hierin zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen. Het gaat erom dat we, bij alles wat we doen in de kerk, gaan luisteren naar elkaar én naar wat de Heilige Geest ons te zeggen heeft. In deze serie artikelen ‘Luisterend op weg’, van de hand van diverse gelovigen, laten we zien hoe dat in het dagelijks leven vorm kan krijgen.
Zuster Katharina Kluitmann is provinciaal overste van de zusters Franciscanessen van Heythuysen in Nederland.
Zuster Katharina Kluitmann is provinciaal overste van de zusters Franciscanessen van Heythuysen in Nederland. Elke week pendelt ze heen en weer tussen het moederhuis van de congregatie en Münster. Als voorzitster van de Deutsche Ordensobernkonferenz (DOK) was ze nauw betrokken bij de Synodale Weg die de Duitse katholieke Kerk eind 2019 begon.
Terugblikkend op de synodale gesprekken van de afgelopen jaren, merkt zuster Katharina op dat religieuzen een belangrijke bijdrage hebben kunnen leveren. Dat had deels te maken met hun onafhankelijke positie binnen de Kerk. “Vooral vrouwelijke religieuzen hebben zich vaak duidelijk uitgesproken,” zegt ze. “Ik heb van velen gehoord hoezeer ze dat hebben gewaardeerd. Wij konden open spreken, omdat we in hoge mate onafhankelijk staan ten opzichte van de hiërarchische structuren. Pastorale werkers, priesters en bisschoppen zijn soms bang voor hun hachje. Angst is een groot thema in de gesprekken.”
“Toch gezamenlijk blijven optrekken”
Bijvoorbeeld met betrekking tot de wijding van vrouwen hoopt zuster Katharina op veranderingen: “Tegelijk denk ik dat we ons niet blind moeten staren of iets officieel wordt goedgekeurd of niet. Als er bepaalde ideeën leven in de wereld, dan zijn die er gewoon. Wat mij betreft zoeken we al naar gelang de context naar specifieke oplossingen. Dus dat het in een bepaald land zo wordt geregeld en in een ander land zo. Dat betekent niet dat de ene of andere manier beter is. We kunnen verschillend zijn en toch gezamenlijk blijven optrekken. Wat ik echt hoop is namelijk dat we samenblijven. Dat we mét elkaar praten en niet achter elkaars rug om. Dat wij gezamenlijk oplossingen vinden voor concrete vragen en problemen. En dat wij verscheidenheid leren zien als een rijkdom.”
Gerard Moorman, beleidsmedewerker KNR
Ga voor meer informatie over het synodaal proces naar www.luisterendopweg.nl.
Het artikel, de foto van de auteur en het logo zijn vrij te gebruiken voor parochiebladen en andere media.
