Met het wereldwijde synodale proces heeft paus Franciscus een hervorming van de kerk ingezet. Het is een hervorming van de mentaliteit, waarbij iedere gedoopte wordt uitgenodigd om hierin zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen. Het gaat erom dat we, bij alles wat we doen in de kerk, gaan luisteren naar elkaar én naar wat de Heilige Geest ons te zeggen heeft. In deze serie artikelen ‘Luisterend op weg’, van de hand van diverse gelovigen, laten we zien hoe dat in het dagelijks leven vorm kan krijgen.
Nu de eerste sessie van de synode over synodaliteit achter de rug is, wordt de gehele Kerk weer gevraagd mee te denken over een groot aantal kwesties. Het wordt mij gaandeweg echter steeds duidelijker dat het synodaal proces niet gaat om deze of gene kwestie. Het gaat om echt leren luisteren naar elkaar, over alle meningsverschillen heen, en om samen leren onderscheiden wat de weg is waartoe de Geest ons leidt. We moeten het verlangen om ‘resultaten’ te behalen loslaten. De paradox is dat dat de voorwaarde is om samen verder te komen.
“We moeten het verlangen om ‘resultaten’ te behalen loslaten”
Zonder geduld, veel geduld, gaat het niet. Maar ik ben ervan overtuigd geraakt dat dit synodale pad waarop we gaan, de beste manier is om te werken aan toekomst voor de Kerk. Wat er afgelopen oktober onder de synodedeelnemers is gebeurd, is indrukwekkend. Ondanks alle onderlinge verschillen is er een groot onderling vertrouwen en verbondenheid gegroeid onder de deelnemers. Voor mij een duidelijk teken dat de Heilige Geest werkzaam is.
Ik hoop dat wij in Nederland ook de bereidheid tonen om met elkaar in gesprek te gaan en blijven. Niet voor onszelf, maar om te doen waartoe wij als Kerk geroepen zijn: teken en instrument te zijn van Gods heil voor allen.
Gerard Moorman
Ga voor meer informatie over het synodaal proces naar www.luisterendopweg.nl.
Het artikel, de foto van de auteur en het logo zijn vrij te gebruiken voor parochiebladen en andere media.