Met het wereldwijde synodale proces heeft paus Franciscus een hervorming van de kerk ingezet. Het is een hervorming van de mentaliteit, waarbij iedere gedoopte wordt uitgenodigd om hierin zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen. Het gaat erom dat we, bij alles wat we doen in de kerk, gaan luisteren naar elkaar én naar wat de Heilige Geest ons te zeggen heeft. In deze serie artikelen ‘Luisterend op weg’, van de hand van diverse gelovigen, laten we zien hoe dat in het dagelijks leven vorm kan krijgen.
Laat ik maar met de deur in huis vallen: als ik mijn eigen overtuigingen en standpunten het laatste woord had gegeven, was ik niet rooms-katholiek geworden. Ik kan een waslijst maken van zaken die ik graag anders zou zien in de kerk. De kerk, waar ik enorm mee worstel, maar waar ik toch zielsveel van houd.
En nu is daar het synodale proces. In alle eerlijkheid: de eerste indrukken die ik daarvan kreeg, gaven me niet de hoop dat de door mij verlangde veranderingen er snel zouden komen. De openstelling van ambten voor vrouwen, ruimte voor LHBTI’ers om hun liefde volledig gezegend te vieren – in principe zou het allemaal bespreekbaar zijn, maar schot in de zaak leek een wensdroom te blijven.
Allereerst werd toch vooral het belang benadrukt van ‘naar elkaar luisteren’. Maar is dát het nou?
Het afgelopen jaar presenteerde ik samen met zuster dominicanes Nadia Kroon het Synode Café. In een informele, ongedwongen sfeer spraken we met allerlei mensen – mannen en vrouwen, leken en geestelijken – over hun verlangen en betrokkenheid bij het synodale proces.
In dat jaar was er in de wereld nogal wat gaande: de oorlog in Oekraïne die maar doorwoedde, het geweld in Israël en Gaza, maar ook de politieke chaos in eigen land.
Tegen die roerige achtergrond ben ik het synodaal proces meer op waarde gaan schatten. In het Synode Café ontmoette ik mensen die, net als ik, soms botsend met hun eigen standpunten en overtuigingen, maar met eenzelfde liefde, katholiek zijn. Ik ben met al die mensen verbonden in een hoop die zich voorbij het aantoonbare bevindt, en een vrede die het verstand te boven gaat. Waar samenlevingen verharden en polariseren, doet de kerk op dit moment een dappere poging tot het trage en taaie werk van naar elkaar luisteren. Is dát het nou? Ja, misschien wel.
Daan Savert is theoloog, schrijver presentator van het Synode Café
en voormalig coördinator van de Laudato Si’ Alliantie.
Het artikel opgemaakt door de Zalige Zalm.
Het artikel, de foto van de auteur en het logo zijn vrij te gebruiken voor parochiebladen en andere media.
Tip: Verwijs de lezer onder aan het artikel door naar deze site met de volgende zin: Ga voor meer informatie over het synodaal proces naar www.luisterendopweg.nl